Historia LO
- 8-7-2015
- BW
Opracowanie powstało na podstawie publikacji "Zarys historii Liceum Ogólnokształcącego w Poniatowej 1957-2007" wydanej z okazji 50 Jubileuszu szkoły.
Krótka historia początków oświaty w Poniatowej
Dzięki staraniom pierwszego dyrektora ZWSI inż. Tadeusza Szczepaniaka w listopadzie 1949 roku decyzją władz oświatowych została powołana do życia pierwsza szkoła w Poniatowej, ale ze względu na brak odpowiednich pomieszczeń, wyposażenia oraz kadry nauczycielskiej swoje właściwe funkcjonowanie rozpoczęła rok później w 1950 roku. Pierwszą nauczycielką została Zofia Duńska - dotychczasowa nauczycielka szkoły w Kraczewicach. W tym samym roku mianowano kierownika szkoły, to zaszczytne stanowisko objął Stefan Zychowicz. Przybywają nowi nauczyciele: Aleksandra Zychowicz, Halina i Zdzisław Orłowie, Krystyna Gogół, Seweryna Pietroń.
Na szkołę przeznaczono pomieszczenia w budynku mieszkalnym, przy obecnej ulicy Modrzewiowej nr 4. Rejon szkolny obejmował oprócz Osiedla, wioski Sporniak, Henin, Młynki. (Na 25 lat miasta Poniatowa - fakty, wspomnienia, fotografie P-wa. 1987, s.9)
Rozwój Osiedla Poniatowa, a zwłaszcza dynamiczny rozwój Zakładów Wytwórczych Sprzętu Instalacyjnego spowodował gwałtowny napływ ludności. Funkcjonowanie szkoły w ówczesnych warunkach lokalowych stało się niemożliwe, w związku z takim stanem rzeczy konieczne stało się wybudowanie nowego nowoczesnego obiektu , który spełniałby wszelkie wymagane normy i oczekiwania mieszkańców Poniatowej.
W 1954 roku, ponownie dzięki energicznym staraniom dyrekcji zakładu i kierownika szkoły Pana Zychowicza zapadła decyzja o budowie nowego obiektu. 12 września 1956 roku został oddany do użytku budynek nowej szkoły, w którym swoje miejsce znalazły szkoła podstawowa dla dzieci i dorosłych oraz Technikum Elektro- Mechaniczne dla Pracujących.
Autorami projektu budynku byli pracownicy Biura Projektów Typowych i Studiów Budownictwa Miejskiego w Warszawie: Z. Grzelec, konstrukcja - inż. T. Domański, kierownictwo pracowni- inż. J. Andrzejewski. Realizację projektu powierzono Okręgowej Dyrekcji Budowy Osiedli Robotniczych -Lublin - Południe.
Obiekt składał się z niskiego parteru, parteru i dwóch pięter. W ruskim parterze urządzone zostały szatnie i kotłownia, a pozostałe pomieszczenia stanowiły schrony. Na parterze znajdował: się gabinet dyrektora szkoły, sekretariat, cztery sale lekcyjne, świetlica oraz kuchnia w szkole prowadzone było dożywianie dla uczniów, Na pierwszym piętrze mieściło się siedem sal lekcyjnych, biblioteka, pokój nauczycielski oraz sekretariat Technikum dla Pracujących. Na drugim piętrze umieszczono salę do ćwiczeń gimnastycznych o powierzchni 160 m2, rozbieralnie damską i męską z natryskami, pracownie fizyko-chemiczną i biologiczną oraz cztery sale lekcyjne. Na każdej kondygnacji znajdowały się sanitariaty z umywalkami dla dziewcząt i chłopców. Budynek posiadał dwie klatki schodowe, wejście frontowe oraz dwa boczne. W szkole panowały dobre warunki, było dużo miejsca - korytarze szerokie, klasy obszerne i widne. (Protokół kontroli sanitarno-technicznej z dn. 7 marca 1957 r. sporządzony przez Technicznego Inspektora Pracy ZO ZNP - A. Ziembę).
Dalszy dynamiczny rozwój ZWSI i stale rosnąca liczba mieszkańców w Poniatowej, a przede wszystkim duża liczba absolwentów szkoły podstawowej zachęciły władze oświatowe do podjęcia decyzji o utworzeniu szkoły średniej.
Lata 1957-1967
1 września 1957 roku dotychczasowa szkoła podstawowa zostaje przekształcona w Szkołę Ogólnokształcącą Stopnia Podstawowego i Licealnego, a jej pierwszym kierownikiem zostaje Stefan Zychowicz. Ogółem do szkoły uczęszczało wówczas 427 uczniów, w tym 82 do trzech klas licealnych - VIII a, VIII b i IX? (Poniatowa Szkice z Dziejów Miasta, P-wa. 2001, s.73)
Kadrę pedagogiczną liceum stanowili nauczyciele dotychczasowej szkoły podstawowej oraz nowo zatrudnieni. Uczniowie klas licealnych rekrutowali się z całego powiatu. Istniała, więc pilna potrzeba zapewnienia im możliwości zamieszkania w Poniatowej.
W 1957 roku w przekazanych przez Zakład pomieszczeniach hotelu robotniczego, zorganizowany został koedukacyjny internat, w którym zamieszkało 42 osoby. Wyposażenie internatu było nader skromne. Składało się z używanego sprzętu przejętego po byłym hotelu robotniczym. Na jakie trudności napotykano wtedy organizując pracę placówki może świadczyć wypowiedź dyrektora szkoły Stefana Zychowicza, na posiedzeniu Rady Pedagogicznej odbytym 9 września 1957 roku: "Dyrektor szkoły stwierdził, że internat się dopiero organizuje. Zwrócił się do przedstawiciela ZWSI o pomoc. Nadmieniając, że cegła i kafle są , nie ma naczyń i płyty. Jak stwierdził Dyrektor szkoły „nie ma jeszcze kucharki, pomocy kuchennej i kierownika internatu”. (Książka protokołów Rady Pedagogicznej przy Szkole Ogólnokształcącej Stopnia Licealnego i Podstawowego z lat 1953-58)
Pierwszy kierownikiem internatu został Jan Weremczuk. W kolejnych latach funkcję tę pełnili: Aleksandra Zychowicz, Zdzisław Hawrylak, Bronisław Kuduk, Mirosława Czujkowska, Teresa Myszak, Grzegorz Niezgoda.
W styczniu 1958 roku szkoła został objęta opieką lekarską, pierwszym lekarzem szkolnym była doktor Alina Marciniak.
W 1959 roku dyrektorem liceum został mgr Mieczysław Unifantowicz, a oficjalny patronat nad szkołą objęły Zakłady Wytwórcze Sprzętu Instalacyjnego w Poniatowej.
Powołana została Zakładowa Rada Szefostw, której celem było "organizowanie pomocy szkole w miarę potrzeb i możliwości".
Rok szkolny 1959/60 jest pierwszym rokiem realizacji programu pełnego liceum. Pierwsi abiturienci - 7, przystępują do egzaminu maturalnego. Do pięciu klas licealnych uczęszczało łącznie 153 uczniów.
Bogatsza staje się w tym roku również działalność pozalekcyjna szkoły. Rozpoczęły pracę koła zainteresowań, takie jak: polonistyczne, historyczne, biologiczne, fizyczne, geograficzne, radiotechniczne, chemiczne. Rozpoczęły także prace organizacje młodzieżowe: ZMS, ZHP, PCK, Szkolne Koło Oszczędzania i Spółdzielnia Uczniowska "Promyk".
Najciekawsze formy pracy i najaktywniejszą działalność prowadzi Spółdzielnia uczniowska. W roku szkolnym 1963/64 wprowadzono sprzedaż kanapek, uruchomiono pokazy gastronomiczne i poradnię krawiecką. Czysty zysk w I okresie 1963 roku wyniósł 1787,37 zł. Aktywność spółdzielców przynosi pierwsze sukcesy. W wyniku przystąpienia do konkursu ogłoszonego przez Centralną Radę Spółdzielczą "Społem" o tytuł wzorowej spółdzielni okręgu lubelskiego "Promyk" zdobył trzecia nagrodę w postaci adaptera.
W tym roku rozpoczyna także swoją działalność zespół teatralny, muzyczny i taneczny.
W tym czasie wzbogacone zostaje wyposażenie szkoły. Zakupiono pomoce naukowe, projektor filmowy, dwa telewizory. Utworzona zostaje pracownia biologiczna. Powstają kolejne koła zainteresowań: Koło Krajoznawczo-Turystyczne, fotograficzne, J.angielskiego.
Znacznej poprawie ulega opieka nad młodzieżą. W otwartym gabinecie lekarskim pracował przez dwie godziny dziennie lekarz i na pełnym etacie higienistka szkolna. Opieką lekarską objęta była cała młodzież szkolna, dochodząca jak i mieszkająca w internacie - 76 wychowanków. (S. Moroz z referatu "Powstanie i rozwój Szkoły Podstawowej i Liceum Ogólnokształcącego w Poniatowej".)
Wyposażenie internatu jednak ciągle było niewystarczające. Brakowało podstawowego sprzętu, pościeli, brakowało również etatowych pracowników.
Kolejne lata przynoszą dalszy wzrost liczby uczniów na wszystkich poziomach nauczania. Wyraźnie zaczynają występować trudności lokalowe. Brakuje pomocy do pełnej realizacji programu liceum. W tym czasie w ramach eksperymentu wprowadzone zostają "uzawodowienie" uczniów liceum. Raz w tygodniu w sobotę nie było zajęć lekcyjnych. Chłopcy pod okiem instruktorów z ZWSI, uczestniczyli w zajęciach praktycznych. Dziewczęta uczyły się kroju i szycia.
Rok szkolny 1964/65 był najtrudniejszy w pracy szkoły ze względu na pogarszające się warunki lokalowe. Szkoła liczyła 33 odziały, 25 szkoły podstawowej i 8 liceum. W 17 salach lekcyjnych uczyło się 1120 uczniów szkoły dziennej, a od godziny 15-tej na kolejnych dwóch zmianach, 5 oddziałów Technikum Mechanicznego dla Pracujących i 3 oddziały szkoły podstawowej dla pracujących". Taki stan rzeczy odbijał się ujemnie na pracy całej szkoły, a szczególnie zły wpływ miał na pracę pozalekcyjną z młodzieżą.
Część zajęć kół artystycznych odbywała się w Klubie Fabrycznym, natomiast zajęcia kół przedmiotowych, które wymagały pomocy naukowych znajdujących się w pracowniach szkolnych, musiały być "zawieszone". (S. Moroz z referatu "Powstanie i rozwój Szkoły Podstawowej i Liceum Ogólnokształcącego w Poniatowej".)
Swoisty fenomen w owym czasie stanowi działalność żeńskiej i męskiej sekcji piłki ręcznej Szkolnego Koła Sportowego, którego twórcą był nauczyciel wychowania fizycznego mgr Henryk Kwietniewski. Obie drużyny na zawodach różnych szczebli odnosiły szereg zwycięstw. W 1965 roku drużyna żeńska piłki ręcznej zdobyła III miejsce w wojewódzkiej lidze piłki ręcznej i III miejsce w mistrzostwach Polski w Olsztynie. W 1966 roku męska drużyna młodzików zdobyła mistrzostwo województwa lubelskiego i rzeszowskiego. Członkowie sekcji lekkoatletycznej, co roku zdobywali kilka tytułów mistrzostw powiatu, sekcja gimnastyczna zostaje mistrzem powiatu, chłopcy zdobyli kryształowy puchar Przewodniczącego Powiatowego Ośrodka Sportu Turystyki i Wypoczynku. W tym okresie drużyny osiągnęły wiele sukcesów zajmując wysokie miejsca na różnych turniejach i zawodach, a drużyna żeńska za swoje osiągnięcia sportowe w nagrodę wyjeżdża do Rumunii. Ten bardzo dobry poziom sportowy obu drużyn utrzymuje się aż do roku 1969.
Prężnie działało Szkolne Koło Krajoznawczo -Turystyczne pod opieką mgr Ryszarda Pastwy współpracujące, z kółkiem biologicznym, którym kierował Zdzisław Hawrylak. Koła te organizują wspólne wycieczki, rajdy, wakacyjne obozy wędrowne". (Protokół nr 31RP z dnia 20.04.1966)
W 1963 roku zorganizowany zostaje pierwszy letni wędrowny obóz dla młodzieży klas licealnych. Systematycznie jest też wydawana gazetka ścienna poświęcona opisowi różnych regionów kraju oraz informują o działalności koła.
Swoje sukcesy odnosi także koło recytatorskie. Jego przedstawicielki G. Telejko i B. Wiśnicka w eliminacjach powiatowych i trzykrotnie w eliminacjach wojewódzkich zdobywają drugie i trzecie miejsce.
Największym osiągnięciem Samorządu Szkolnego w tym roku, było zorganizowanie z własnej inicjatywy pierwszego wojewódzkiego zjazdu przewodniczących samorządów uczniowskich liceów ogólnokształcących, poświęconego wymianie doświadczeń. Samorząd otrzymał również zadanie opracowania Statutu Rady Samorządów Uczniowskich. Projekt Statutu został zaakceptowany przez Kuratorium Oświaty w Lublinie. Opiekę nad Samorządem w tym czasie sprawował mgr Ryszard Pastwa, przewodniczącym Samorządu był Janusz Tarkowski, a opiekę nad wszystkimi organizacjami młodzieżowymi działającymi w szkole pełnił wicedyrektor mgr Witold Borecki.
Lata 1967-1984
Wrzesień 1967 roku przyniósł zasadniczą zmianę w funkcjonowaniu obu szkół. Szkoła podstawowa została przeniesiona do nowo wybudowanego budynku przy ulicy Szkolnej. To, w zasadniczy sposób poprawiło warunki funkcjonowania liceum. Do systemu oświaty wkroczyła reforma. Utworzone zostały klasy liceum ogólnokształcącego na podbudowie ośmioklasowej szkoły podstawowej. W tym też roku nowym dyrektorem liceum została mgr Stanisława Moroz, dotychczasowa nauczycielka historii.
Nastąpiły również zmiany organizacyjne w działalności szkoły. Istniejące pracownie przedmiotowe zostały powiększone oraz urządzono nowe, takie jak: humanistyczną, geograficzną, astronomiczną, PW, techniczną.
W roku szkolnym 1967/68 do szkoły uczęszczało 119 uczniów trzech klas pierwszych, zreformowanego liceum oraz 176 uczniów dwóch klasach X oraz dwóch klasach XI starego liceum. W internacie mieszkało 122 wychowanków, 91 dziewcząt i 31 chłopców". (Protokół RP z 21.11.1967 r.)
W roku szkolnym 1968/69 nauka realizowana była w oparciu o system pracowni przedmiotowych: języka polskiego, rosyjskiego, angielskiego, historycznej, matematycznej, biologicznej, geograficznej, fizycznej, chemicznej, przysposobienia obronnego, wychowania technicznego i wspólnej pracowni muzycznej i plastycznej. Szkoła posiada boiska do piłki ręcznej i koszykówki.
W szkole zatrudnionych było 18 nauczycieli z tego 13 na pełnym etacie. W administracji pracowały księgowa i sekretarka, w obsłudze 5 woźnych, jeden dozorca, trzech palaczy. Na pół etatu zatrudnieni byli: konserwator, dozorca, elektryk oraz stolarz. (Protokół RP z 31.0 I. J 969 r.)
6 września 1969 roku Kuratorium Okręgu Szkolnego Lubelskiego nadało szkole imię partyzanta ziemi opolskiej Aleksandra Ligęzy ps. „Armata”. W szkole na I piętrze umieszczona została tablica pamiątkowa. Obowiązkowym strojem szkolnym dla dziewcząt była: granatowa spódniczka, żakiet oraz biała bluzka. Chłopców obowiązywał granatowy garnitur i biała koszula. Stroju dopełniała granatowa czapka w stylu studenckim dla chłopców i granatowy beret dla dziewcząt. Obowiązkowym elementem stroju była oczywiście tarcza szkolna.
12 grudnia 1970 roku, młodzieży szkolnej przekazany zostaje sztandar ufundowany przez Komitet Rodzicielski. Z chwilą otrzymania przez szkołę sztandaru, towarzyszył on wszystkim uroczystościom szkolnym. Każdego roku przedstawiciele klas pierwszych składali ślubowanie na sztandar:
Ślubujemy Tobie Ojczyzno sztandaru twego strzec
ŚLUBUJEMY
Za krew przelaną w walce na wszystkich frontach świata uczciwie zapłacić dług
ŚLUBUJEMY
{gallery}LO/publikacja-50-lecie/rozdzial1/sztandar{/gallery}
Rok szkolny 1970/71 przyniósł kolejne zmiany. Utworzona została klasa o profilu matematyczno-fizycznym. Był to również rok, w którym zakończono realizację czteroletniego program liceum ogólnokształcącego i po raz pierwszy abiturienci przystąpili do egzaminu maturalnego według nowych zasad.
Dla poprawienia warunków pracy na zajęciach wychowania fizycznego, rozpoczęta została modernizacja boisk sportowych, którą ukończono w czerwcu 1972 roku.
W 1973 roku z budynku liceum, do nowo wybudowanych obiektów Zespołu Szkół Technicznych przy ulicy Fabrycznej, przenosi się Technikum Mechaniczne dla Pracujących.
W Latach 1973-1985 szkoła wchodzi w skład Zbiorczej Szkoły Gminnej w Poniatowej. Gminnym Dyrektorem Szkół był mgr Ryszard Pastwa.
W szkole działało wiele kół zainteresowań, przedmiotowych oraz artystycznych. Zainteresowanie młodzieży dodatkowymi zajęciami, na których rozwijała swoje pasje oraz poszerzała wiedzę, przynosi efekty w postaci pierwszych sukcesów w konkursach i olimpiadach przedmiotowych. W turnieju krajoznawczym, drużyna szkolna zajmuję II miejsce w województwie. Wyróżnienie otrzymuje również uczestnik olimpiady z języka polskiego.
Akademie i uroczystości szkolne uświetnia swoimi występami chór szkolny oraz zespół wokalno-muzyczny.
3 grudnia 1973 roku powołana została Szkolna Komenda OHP. Opiekunem z ramienia szkoły została mgr Stefania Wazia, a Komendantem i Zastępcą Komendanta uczennice: Małgorzata Gontarczyk, Anna Kliczka.
Dobre tradycje sportowe w kolejnych Latach kontynuowała młodzież zrzeszona w Szkolnym Kole Sportowym. W 1977 roku drużyna męska siatkówki zajęła I miejsce w Lidze międzyszkolnej, zdobywa mistrzostwo rejonu oraz zajęła II miejsce w półfinale wojewódzkim piłki siatkowej. Męska drużyna koszykówki została mistrzem rejonu.
W roku 1976 decyzją Kuratorium Oświaty i Wychowana w Lublinie, szkoła wzbogaciła się o nową pracownię językową, wyposażoną w audiotrener.
Techniczną stroną instalacji audiotrenera zajęli się członkowie Komitetu Rodzicielskiego, panowie: inż. Ryszard Pustelnik, Jan Wójcik, Stanisław Piłat. W rozwiązywaniu trudności technicznych i materiałowych pomocnym okazało się życzliwe wsparcie Dyrekcji Zakładów EDA. Laboratorium językowe ulokowane zastało na parterze budynku w sali nr 3. Po zgromadzeniu odpowiedniej ilości i jakości zestawów taśm edukacyjnych, miało służyć do nauki języka niemieckiego, angielskiego i rosyjskiego. Jednak zbyt mała liczba stanowisk i brak podziału na grupy na lekcjach języków obcych uniemożliwił w pełni wykorzystanie tego nowoczesnego, jak na owe czasy sprzętu.
Od 1 września 1977 roku w budynku szkoły mieściła się filia Zespołu Szkół Rolniczych im. Ireny Kosmowskiej w Kluczkowicach. Utworzona została jedna klasa liceum rolniczego, do której uczęszczało 24 uczniów. Szkoła funkcjonowała do 1998 roku w następujących typach jako:
- Liceum Rolnicze /4 letnie/
- Zasadnicza Szkoła Rolnicza /3 letnia/
- Technikum Rolnicze /3 letnie/
Szkołę rolniczą w Poniatowej ukończyło 421 osób" (Poniatowa Szkice z Dziejów Miasta, P-wa. 2001, s.78)
Również w 1977 roku w szkole, w sali nr 110 zorganizowany został gabinet stomatologiczny, w którym została zatrudniona lek. storn. Elżbieta Glibowska. Gabinet przyjmował młodzież szkoły do 1997 roku.
W roku szkolnym 1978/1979 wprowadzony został nowy tekst roty ślubowania:
Ślubujemy uroczyście, że będziemy zachowywać postawę moralną i obywatelską
godną ucznia Polskiej Rzeczpospolitej Ludowej
Ślubujemy systematycznie i pilnie zdobywać wiedzę
oraz aktywnie uczestniczyć w budowie socjalizmu
Ślubujemy ściśle przestrzegać postanowień zawartych w Kodeksie Ucznia
Ślubujemy unikać w swoim postępowaniu wszystkiego,
co mogłoby zaszkodzić dobremu imieniu szkoły i godności ucznia
Druga połowa lat siedemdziesiątych to okres stabilizacji. Praca w szkole odbywa się w dobrych warunkach. W 1979 roku w internacie mieszka 103 osoby, 77 dziewcząt i 26 chłopców. Do szkoły uczęszczało 327 uczniów z dziewięciu klas liceum ogólnokształcącego i 4 liceum rolniczego. Grono pedagogiczne liczyło 21 osób.
Rok 1980/81
"Ten rok był wyjątkowo trudny, na pewno ogólna sytuacja w naszym kraju miała również duży wpływ na nasze kłopoty, które jednak w porównaniu z sytuacjami, jakie miały miejsce w innych szkołach, zwłaszcza w dużych ośrodkach miejskich oceniam jako niewielkie. Procent niepromowanych jest bardzo niski, w historii szkoły taki fakt nigdy nie miał miejsca.". (fragment wystąpienia Dyrektora S.Moroz na posiedzeniu RP)
1.12.1981
Samorząd Szkolny zwraca się na piśmie do Dyrektora szkoły z prośbą o zawieszenie krzyży w szkole. Do prośby dołączone są podpisy wszystkich uczniów szkoły.
"Po obszernej dyskusji, podjęto decyzję o zaproponowaniu młodzieży zawieszenia krzyża w świetlicy szkolnej na parterze szkoły lub na korytarzu I piętra na głównej ścianie" (RP, dnia 01.12.1981)
13.12.1981
W okresie obowiązywania stanu wojennego szkoła pracowała w miarę normalnie. Oczywiście, na mocy Dekretu o stanie wojennym, zawieszona została działalność wszystkich organizacji młodzieżowych, Trudności wystąpiły w funkcjonowaniu internatu w związku z ograniczeniem możliwości swobodnego poruszania się oraz wprowadzeniem godziny milicyjnej. Dla młodzieży, która pozostawała w internacie na sobotę i niedziele organizowane były w szkole zajęcia sportowe. Bal studniówkowy klas maturalnych odbył się w godzinach popołudniowych.
Lata 1984 -1993
W 1984 roku, po 17 latach pełnienia funkcji dyrektora, mgr Stanisława Moroz odchodzi na emeryturę. Nowym dyrektorem szkoły została Adela Kuduk, mgr matematyki, nauczycielka, która związana była ze szkołą niemal od początku jej istnienia, bo od roku 1958.
1 października 1986 r. szkoła została przekształcona w samodzielną jednostkę budżetową. Sekretariat szkoły został przeniesiony do pokoju nr 2 a pomieszczenie po sekretariacie zajęła księgowość. Obsługą księgową zajmowały się panie : N. Przydatek - główny księgowy, Z. Zielińska, D. Jabłuszewska, Z. Giza. 1 grudnia 1987 roku następują również zmiany kadrowe w sekretariacie szkoły. Wieloletnia sekretarz szkoły pani Barbara Heninger odchodzi na emeryturę a jej obowiązki przejmuje pani Barbara Targosińska, która tę funkcję pełni do dnia dzisiejszego. Księgowość oraz sekretariat szkoły wyposażone zostają w pierwsze komputery ze specjalistycznym oprogramowaniem.
W 1987 roku do 12 oddziałów szkoły uczęszczało 248 uczniów liceum ogólnokształcącego. W dalszym ciągu w budynku szkoły funkcjonowała filia szkoły rolniczej w Kluczkowicach : technikum -16 uczniów oraz szkoła zasadnicza - 51. Rada Pedagogiczna składała się z 22 nauczycieli i wychowawców internatu.
Aktywnie działają koła zainteresowań , przedmiotowe, samorząd szkolny, spółdzielnia uczniowska oraz organizacje młodzieżowe: OHP, ZHP, SIM, PCK, SKS, SKKT, ZSMP, TPPR, LOP. Powstaje Szkolne Koło Ligi Morskiej, którego opiekunem był mgr Jacek Jankowski. Koło prowadziło zajęcia mające na celu przybliżenie problematyki morskiej poprzez studiowanie literatury marynistycznej. Członkowie Koła zapoznawali się z historią floty polskiej, zdobywali wiedzę o polskich okrętach marynarki wojennej i handlowej. Wydawana była gazetka" Zew morza". Młodzież uczestniczyła w szeregu olimpiadach i konkursach przedmiotowych, osiągając liczne sukcesy.
Przełom lat 80 i 90 obok głębokich zmian społeczno-politycznych przyniósł duże zmiany w pracy szkół ponadpodstawowych. Zmiany te dotyczyły również naszej szkoły.
Ulica, przy której mieści się Liceum Ogólnokształcące zmienia nazwę z 22 Lipca na 11 Listopada. Z korytarza na I piętrze szkoły zostały usunięte popiersie patrona i pamiątkowa tablica.
Dzięki wspólnym staraniom pani Dyrektor A. Kuduk, Przewodniczącego Komitetu Rodzicielskiego E. Stanka, Rady Pedagogicznej oraz społeczności uczniowskiej, 19 kwietnia 1990 roku - Kuratorium Oświaty i Wychowania w Lublinie anulowało decyzję z roku 1969 o nadaniu szkole imienia Aleksandra Ligęzy ps. "Armata".
Pani mgr Adela Kuduk, po siedmiu latach udanego kierowania szkołą odchodzi na emeryturę.
W latach 1990-91 szkołą kierował mgr Witold Kawala, nauczyciel geografii i przysposobienia obronnego, organizator wielu obozów wędrownych, założyciel i opiekun powstałego w 1976 roku, Szkolnego Klubu Turystyczno-Krajoznawczego PTTK. Do programu nauczania wprowadzona zostaje religia. Pierwszym katechetą był ks. Krzysztof Kozak.
Podczas kadencji mgr Haliny Gołębiowskiej (1991-93), która wybrana została na dyrektora szkoły zdecydowaną większością głosów grona pedagogicznego, pierwszoklasiści rozpoczęli naukę w 4 oddziałach. Od tego roku, zaczęto tworzyć po 4 klasy w każdym roczniku, o profilach: matematyczno-fizycznym, ogólnym, biologiczno-chemicznym, pedagogicznym. Wykonane zostały prace remontowe dachu, blacharki i elewacji budynku. Z funduszy Rady Rodziców zakupiona została pierwsza w szkole kserokopiarka. W internacie wykonane zostały prace malarskie, wymieniono 20 okien. Pracownie szkolne wyposażone zostały w odbiorniki telewizyjne, magnetowidy i odtwarzacze wideo. Powstał projekt uruchomienia pracowni komputerowej w dotychczasowych pomieszczeniach harcówki. Pierwsze wyposażenie pracowni stanowiły komputery o nazwie "Junior" przekazane liceum przez jedną z lubelskich szkół. Kolejne komputery dokupowane były z funduszy Komitetu Rodzicielskiego.
Lata 1993 -2003
Od 1 września 1993 roku Liceum Ogólnokształcącym w Poniatowej kierował mgr Andrzej Topolski, nauczyciel matematyki, były dyrektor Szkoły Podstawowej w Kraczewicach.
W roku szkolnym 19993/94 do 15 klas liceum ogólnokształcącego, uczęszczało 454 uczniów, 97 do klas czwartych, do Szkoły Rolniczej - 76. W internacie mieszkało 54 wychowanków. Kierownikiem internatu była mgr Teresa Myszak.
Początek lat dziewięćdziesiątych, to trudny okres dla funkcjonowania placówek oświatowych. Trudności związane były głównie ze skromnymi środkami budżetowymi jakie miały do dyspozycji szkoły. W tych ciężkich czasach, nieoceniona okazała się pomoc Komitetu Rodzicielskiego. To, dzięki hojności rodziców i zaangażowaniu osobistym, polegającym na wykonywaniu niektórych prac remontowych, szkoła mogła w miarę normalnie realizować swoje zadania edukacyjne, wychowawcze i opiekuńcze. Wiele pomocy udzielała również Spółdzielnia Uczniowska, która finansowała niewielkie remonty, zakup książek do biblioteki, wspierała działania Samorządu Uczniowskiego.
W związku z udziałem LO w I Edycji Ogólnopolskiej Akcji Tworzenia Szkolnej Internetowej Mapy Polski, Wielkie Szkolne "Logowisko" organizowanej przez Program Interszkoła zostało opracowane przez uczniów logo Liceum Ogólnokształcącego. (Poniatowa Szkice z Dziejów Miasta, P-wa. 2001, s.75) Autorką projektu była uczennica klasy I C Karolina Flasińska. (logo wkrótce)
W roku szkolnym 1996/97, szkoła składała się z 16 oddziałów, do których uczęszczało 428 uczniów. Działała nowa pracownia komputerowa, część komputerów zakupiona została ze środków Komitetu Rodzicielskiego.Był to rok, w którym liceum osiągnęło największą liczbę uczniów w swojej dotychczasowej historii. Od tego roku w związku z wkraczaniem do szkół ponadpodstawowych roczników z niżu demograficznego, notowano powolny spadek ilości oddziałów i liczby uczniów w szkole.
Od 1 września 1997 roku Szkoła Rolnicza przeniesiona została do Kolonii Poniatowa.
W 1998 roku przeprowadzona została przebudowa szatni. Zlikwidowano boksy dla poszczególnych klas w to miejsce wyodrębniono jedną szatnie dla wszystkich Uczniów. Ubrania wydawane były po okazaniu numeru.
Od 1 września 1999 roku realizowana jest reforma systemu oświaty. Uczniowie klas I-VI dotychczasowych szkół podstawowych stali się uczniami odpowiednich klas 6-letniej szkoły podstawowej, natomiast uczniowie klas pierwszych liceum, stali się uczniami klas III, 3-letnich gimnazjów. Wszyscy absolwenci szkoły podstawowej kontynuują naukę w 3-letnim gimnazjum - obowiązkowej szkole średniej pierwszego stopnia. Po ukończeniu gimnazjum uczniowie mogą kontynuować naukę w:
- 3- letnich liceach ogólnokształcących,
- 3-letnich liceach profilowanych,
- 3-4-letnich technikach zawodowych,
- 2-3-letnich szkołach zawodowych.
Od 1 września 2002 roku funkcjonują: 3-letnie licea profilowane, które realizują kanon wykształcenia ogólnego (wspólny dla wszystkich uczniów) oraz kształcenie w danym profilu. Nadzór pedagogiczny nad szkolnictwem ponadpodstawowym i ponadgimazjalnym pozostaje w gestii wojewódzkich kuratoriów oświaty, natomiast organami prowadzącymi szkoły są starostwa powiatowe.
1 września 1999 roku nastąpiło połączenie internatów ZST oraz LO. Internat przy ulicy Młodzieżowej 6 stał się wspólną placówką dla uczniów LO i ZST, pozostającą w zarządzie dyrektora LO. Kierownikiem internatu został mgr Grzegorz Niezgoda, długoletni wychowawca internatu ZST, mgr Teresa Myszak dotychczasowy kierownik, po roku pracy na stanowisku wychowawcy, przeszła na emeryturę.
W latach 1999/2000 dyrektor A. Topolski podjął starania o wykonanie remontu internatu, polegającego na przebudowie łazienek i natrysków oraz ociepleniu ściany szczytowej od strony siedziby PGK . Remont zakończono w 2000 r.
Rok szkolny 2000/2001 był to czas, w którym ze względu na reformę systemu oświaty nie dokonano naboru do klas pierwszych. Spadła znacznie liczba uczniów w szkole. Wtedy powstał po raz pierwszy pomysł połączenia dwóch poniatowaskich szkół średnich w jedna placówkę. Spotyka się to ze zdecydowanym sprzeciwem ze strony dyrekcji, grona pedagogicznego oraz niektórych radnych Rady Powiatu Opolskiego reprezentujących mieszkańców Poniatowej oraz radnych Gminy Poniatowa. Aby udowodnić, że szkoła zasługuje na samodzielne istnienie zorganizowane zostało wspólne posiedzenie Rady Pedagogicznej, przedstawicieli Rady Powiatu i Rady Gminy. Na posiedzeniu tym przedstawiony został dorobek szkoły oraz odbyła się dyskusja na temat perspektyw funkcjonowania szkoły.
W związku z realizacją założeń reformy oświaty oraz reformy samorządu terytorialnego na mocy Uchwały Rady Powiatu z dnia 28 grudnia 2001 w sprawie ustalenia sieci publicznych szkół ponadgimnazjalnych w Powiecie Opolskim, na bazie dotychczasowego liceum ogólnokształcącego, od 1 września 2002 roku utworzony został Zespół Szkół w Poniatowej w skład, którego weszły: Liceum Profilowane nr 1 o profilu administracyjno-gospodarczym oraz Liceum Ogólnokształcące w Poniatowej.
Reforma systemu oświaty postawiła przed szkołami ponadgimnazjalnymi nowe wyzwania, przede wszystkim należało lokalne środowisko przekonać do tego, że Liceum w Poniatowej jest szkołą nie gorszą niż szkoły lubelskie i jedną z lepszych w powiecie. Temu służyły działania podjęte przez dyrektora i grono pedagogiczne, polegające na uczestnictwie nauczycieli liceum w zebraniach z rodzicami uczniów z gimnazjum, organizowaniu dni otwartych drzwi szkoły, w trakcie których gimnazjaliści mogli zapoznać się z efektami pracy samorządu uczniowskiego, uczestniczyć w lekcjach, poznać nauczycieli oraz zobaczyć jak jest wyposażona szkoła.
W roku szkolnym 2002/2003 przeprowadzony był nabór do nowego trzyletniego liceum ogólnokształcącego. Utworzone zostały trzy klasy pierwsze liceum z rozszerzoną ilością nauczania poszczególnych przedmiotów, i tak: w klasie A - matematyki, informatyki, B- j. polskiego, historii, C- j. polskiego, biologii i chemii. We wszystkich klasach nauczano w zakresie rozszerzonym języka obcego, którego naukę uczniowie kontynuowali po gimnazjum. Po raz pierwszy wprowadzony zostaje również drugi obowiązkowy język obcy. Łącznie do trzech klas pierwszych uczęszczało 85 uczniów. Do Liceum Profilowanego nie dokonano naboru. Jednocześnie funkcjonowały cztery klasy czwarte i trzy klęsy trzecie starego, wygasającego liceum.
Mając na uwadze rozwój szkoły oraz zapewnienie uczniom dostępu do nowoczesnych technologii informacyjnych z inicjatywy dyrektora A. Topolskiego, szkoła przystąpiła do projektu "Pracownia Internetowa w Każdej Szkole" realizowanego przez Ministerstwo Edukacji Narodowej i Sportu. W ramach tego projektu, w roku 2003 szkoła pozyskała szkolne multimedialne centrum informacji, wyposażone w cztery stanowiska z dostępem do internetu, aparat cyfrowy, skaner i drukarkę kolorową oraz nowoczesną pracownię informatyczną, składającą się z 17 nowoczesnych komputerów iMac i serwera PowerMacintosh. Pracownia komputerowa ulokowana została w sali nr 3, w której wygospodarowano pomieszczenie na serwerownie oraz odrębne pomieszczenie na radiowęzeł szkolny.
31 sierpnia 2003 roku, dyrektor A. Topolski przechodzi na emeryturę.
Lata 2003-2007
W roku szkolnym 2003/2004 dyrektorem szkoły, wyłonionym w drodze konkursu, zostaje mgr Mirosław Plandowski - nauczyciel wiedzy o społeczeństwie, przysposobienia obronnego i podstaw przedsiębiorczości.
Podobnie jak w roku szkolnym 2002/2003 w kolejnych latach tworzone są po trzy oddziały pierwsze w każdym kolejnym roczniku. Wypracowany został także zakres rozszerzeń nauczanych przedmiotów w poszczególnych oddziałach, który przedstawiał Się w następujący sposób: klasa A - przedmioty nauczane w zakresie rozszerzonym to: matematyka, informatyka, B- j. polski, historia, C- biologia, chemia, geografia. We wszystkich klasach nauczany jest w zakresie rozszerzonym język obcy.
W grudniu 2003 roku w dawnej pracowni PO została oddana do użytku sala ćwiczeń siłowych i aerobowych.
Prowadzona, co roku, z dużym zaangażowaniem ze strony nauczycieli praca pedagogiczna i wychowawcza, promocja szkoły w środowisku oraz osiąganie przez abiturientów dobrych wyników na egzaminach maturalnych a także duży odsetek absolwentów dostających się na wyższe uczelnie przynoszą pozytywne efekty. Sukcesy szkoły znajdują swoje odzwierciedlanie w rankingu szkół średnich prowadzonym przez Rzeczpospolitą i tygodnik Perspektywy. Liceum z Poniatowej w kategorii ilości finalistów i laureatów olimpiad przedmiotowych, w roku 2003 i 2004 zajęło odpowiednio 202 i 214 miejsce w kraju, 12 i 17 w województwie. Jako jedyna szkoła w powiecie została ujęta w tej klasyfikacji.
W maju 2004 roku przeprowadzony zostaje ostatni egzamin dojrzałości według starych zasad. Do egzaminów przystąpiło 83 abiturientów.
31 maja 2005 roku po 48 latach działalności, decyzją Zarządu Powiatu Opolskiego zlikwidowany zostaje internat LO.
W roku 2004 został przeprowadzony remont polegający na pokryciu dachu papą termozgrzewalną. Remont ostatecznie zakończono wiosną.
Kolejnym ważnym zadaniem, nie cierpiącym zwłoki, był remont sanitariatów. Kabiny łazienkowe, natryski, cieknące rury, które pamiętały datę oddania szkoły do eksploatacji oraz przestarzała armatura, nie przynosiły chluby szkole. Dyrektor szkoły, wspierany przez duże grono osób sprzyjających szkole oraz dzięki zrozumieniu władz Powiatu Opolskiego doprowadził do ujęcia inwestycji remontu łazienek w planie budżetowym Starostwa na rok 2005.
W sierpniu tego roku rozpoczynają się pierwsze prace przygotowawcze do przeprowadzenia remontu. Termin zakończenia prac ustalono na październik 2005. W trakcie modernizacji napotkano na szereg trudności technicznych, co znacznie opóźniło ostateczny termin zakończenia inwestycji. W tym miejscu należy przypomnieć, że w czasie remontu prowadzone były normalne zajęcia lekcyjne. Anegdotycznym stało się dokonywanie wyburzeń ścian w czasie przerw lekcyjnych oraz korzystanie przez młodzież całej szkoły z jednej koedukacyjnej łazienki. Te wszystkie nieudogodnienia zostały wynagrodzone przez końcowy efekt remontu. Do wszystkich łazienek doprowadzono ciepłą wodę, ściany pokryto glazurą, podłogi terakotą. Sanitariaty zabudowano estetycznymi, fukcjonalnymi kabinami. Obok sali gimnastycznej uruchomiono natryski. Podpisanie protokołu odbioru inwestycji odbyło się 28 grudnia 2005 roku. Również w grudniu tego roku szkoła otrzymała nową pracownie komputerową w ramach projektu finansowanego przez Unię Europejską "Pracownie komputerowe dla szkół".
W wakacje 2006 roku z funduszy Rady Rodziców oraz środków pozyskanych od sponsorów wyremontowane zostały korytarze na wszystkich kondygnacjach oraz najbardziej zniszczone pracownie.
W roku szkolnym 2006/2007 do dziewięciu oddziałów, uczęszczało 268 uczniów. Zatrudnionych było 22 nauczycieli, pedagog szkolny, 10 pracowników obsługi i administracji.
Rozpoczęta została procedura wyłaniania kandydata na nowego patrona szkoły. W wyniku referendum przeprowadzonego wśród uczniów, rodziców, nauczycieli oraz drogą internetową wśród absolwentów na patrona szkoły wybrany został Marszałek Józef Piłsudski.
W 2007 roku szkoła ma otrzymać kolejną pracownię komputerową.
W ramach tak zwanego "Projektu Norweskiego" na lata 2007/2008 zaplanowana jest termomodernizacja budynku szkoły polegająca na ocieplaniu dachu i elewacji, wymianie stolarki okiennej oraz wewnętrznej instalacji grzewczej.
W pięćdziesięcioletnim okresie istnienia Liceum Ogólnokształcącego w Poniatowej jego mury opuściło 3364 absolwentów.
Organizacje młodzieżowe i koła zainteresowań
cd wkrótce